Najgorszy etap, obfitujący w oksymorony. W chęć słyszenia kolorów i widzenia dźwięków. Okres, kiedy w jednej chwili szukasz, przeglądasz, główkujesz, by chwilę potem siedzieć bezczynnie i patrzeć się w sufit. Zbiór momentów, kiedy czujesz się tak bezsilny i leniwy, a kolejne dni mijają niemiłosiernie długo. Jak skrócić go do minimum? Jak znaleźć inspirację? Już mówię. 

Męczy Cię talent. Wiesz, że musisz zacząć coś robić, bo inaczej Cię rozsadzi. Masz wszystko – możliwości, umiejętności i pasję. Ale bez pomysłu nic nie zrobisz.

Słyszałeś kiedyś te słowa Picassa?

„Dobrzy artyści kopiują, wielcy kradną.”

 

Daje do myślenia, prawda? Teraz już przynajmniej wiesz, że musisz kraść. Ale jak i od kogo? Najlepiej od wszystkich po trochu. Podoba Ci się czyjeś logo – weź mu, chciałbyś, żeby Twoje rysunki wyglądały jak szkice Twojego ulubionego artysty – podpatrz, przerysuj kilka elementów, lubisz czyjąś czołówkę – wykorzystaj coś z niej. Twórcza kradzież, bo tak to zjawisko zostało nazwane, tylko na początku jest kradzieżą, w bardzo krótkim czasie, wręcz niezauważalnym staje się Twoją inspiracją.* A tego przecież szukasz.

*oczywiście nie mówię tu o czystym zżynaniu czegoś, bo to się nie sprawdza.

Oprócz tego, otaczaj się tą perfekcją i jakością, do której dążysz. Czytaj największe klasyki i perełki literatury, oglądaj cuda kinematografii i podziwiaj największe dzieła sztuki. Nawet jeśli próbujesz wymyślić i napisać nową aplikację.
Wszystko co nas otacza, wbrew pozorom jest inspiracją. Wszystko, co wyszło kiedyś od człowieka, przyda się kiedyś innemu człowiekowi.

Jak już otaczasz się tym całym pięknem, weź jeszcze kartkę, długopis, ołówek i nie myśląc o niczym zacznij bazgrolić. Nieregularne kształty, esy floresy, geometryczne bryły, albo zwykłe zawijasy. Takie bezmyślne rysowanie (nawet jeśli jesteś totalnym beztalenciem plastycznym), powoduje, że zupełnie przypadkiem pojawia się kształt, który może się okazać dominem pociągającym całą resztę.

Patrzyłam się w sufit, przeglądałam różne zdjęcia, oglądałam filmy, przewracałam się z boku na bok, bezmyślnie gryzmoliłam i w końcu się udało.

Pomysł.

Genialny, piękny, wyjątkowy.

Paręnaście projektów, inspiracja kulturą przełomu lat 50. i 60. z nowoczesną, elegancką nutą i jazzowy album Davisa, który buduje niesamowity klimat.

I wiesz co? Tym razem widzimy się w czerwcu. Tym razem z kolekcją na jesień i zimę 2016|2017.

A więcej bieżących nowości o przygotowaniach i samym pokazie na Facebooku. Polub, a będziesz już zawsze na bieżąco.